Şehit Mustafa Cambaz'ı rahmetle, saygıyla anıyorum

Yeni Şafak'ta çalışıyoruz...

Bir gün Yayın Yönetmeni dedi ki: Mustafa Cambaz'ı yanına yardımcı olarak verelim, ister misin...

Hay hay. Mustafa'yı kim istemez ki. Hepimiz çok severiz onu çünkü.

Ertesi gün geldi, başladı...

Kısa sürede çok daha iyi dost olduk. Oktay Mehmet, Ergün Çolakoğlu, Orhan Turan, Salih Aydın... Küçük ama özveriyle çalışan güzel bir ekibimiz var.

Bizden açıkçası, Yeni Şafak şartlarıyla, Hürriyet gazeteciliği yapmamız isteniyor... Örneğin Hürriyet'te ertesi gün bir haber çıkıyor... Hayatında bir gün bile profesyonel ortamda gazetecilik yapmamış olan bazı arkadaşlar homurdanmaya başlıyor... "Bu işler bize niye gelmiyor ki... Madem sizler büyük gazetecisiniz, bu işleri atlamamanız lazım."

Hatta bir tanesinin bana aynen şöyle dediğini unutmuyorum: "Yav seni bize daha iyi anlatmışlardı, ama dedikleri gibi çıkmadın sen..."

Anlatıyorum "Bakın" diyorum. "Biz burada oyun oynuyoruz. Hürriyet bu işleri 500 kişiyle yapıyor. Ben oradan geliyorum. Piyasa deneyimi olmayan 10 tane adamla bu işler dönmüyor. Piyasa tecrübesi olan muhabirler, editörler lazım. Ben allem-i cihan olsam, ayda 3 tane özel haber yaparım. Ama bu işler için yatırım yapmanız lazım, piyasa gazetesi olmak lazım. Güncel haber takip etmemiz lazım.

En önem verdiğimiz rutin işlere bile gönderecek muhabirimiz yok. Ajanslardan kullanıyoruz haberleri. Öncelikle rutini takip edeceğiz ki rutinden özel haber çıkarabilelim. Yoksa özel haber öyle armut ağacından toplanmıyor ki...

O süreçte rutin işleri ciddi şekilde takip ederek Yeni Şafak'ın dinamizmini artırdık. Arada özel işler de yaparak, bazı haberlerde öne bile geçtik.

KUSURA BAKMA ABİ

Mustafa Cambaz, yaklaşık bir sene kadar benim yanımda çalıştı. Tam bir görev adamıydı. Çok güzel işler yaptık birlikte...

Bir gün bana dedi ki: Abi senden çok özür dilemek ve bir şey itiraf etmek istiyorum. Bana, "İstihbarat Servisi'nde bir ekip var ve bu işi yapamıyor. Git oraya Şaban'a yardımcı ol, bir süre sonra onu gönderir, yerine seni koyarız" dediler... Ama abi ben bu işi yapamam. Dünyanın en zor işini yapıyorsun. Allah sana kolaylık versin...

Mustafa'yla en son Yeni Şafak'ın benden sonra taşındığı Topkapı'daki yeni binanın bahçesinde karşılaştık, sohbet ettik... Yaşı belki benden büyüktü ama hiç saygıda kusur etmezdi. "Abi seni özledik, ne zaman geri geliyorsun. Bekliyoruz seni" demişti. Zaten bir kaç ay sonra da 15 Temmuz 2016 gecesi. okalleş darbe girişimi sırasında şehit düştü.

Özet olarak Mustafa, tam bir görev adamı olarak yaşadı, görev adamı olarak, kendisine yakışan şekilde ruhunu teslim etti.

Ruhun şad olsun kardeşim. Seni çok özledik...